Gold coast, surfen en Geordies
14 November 2018 | Australië, Gold Coast
G’day mates,
Maandag ochtend vroeg op de trein gestapt, richting het vliegveld want ik ga naar de gold coast! Nadat ik ingecheckt was kon ik door naar de douane, nadat alles gecontroleerd was en ik dacht rustig door te kunnen lopen werd ik tegengehouden. Voor mij staat een gigantische man met een bijzonder lange baard en snor, op zijn hoofd zat een tulband, en zijn blik was alles behalve vriendelijk. Ik word naar de zijkant gehaald en moet snel iets doorlezen over goedkeuring voor het doorzoeken van je spullen en het fouilleren, voor dat ik heel het formulier heb gelezen zeg ik: ja doe maar, je kan namelijk maar beter meewerken. Gelukkig hebben ze mijn kilo cocaïne die ik mee had niet gevonden ;) en heb ik mijn reis kunnen vervolgen.
De vlucht was ongeveer een uur en 10 minuten, wat normaal de reistijd naar school ongeveer is, toch wel gek dat vliegen hier bijna net zo normaal is als een bus nemen. Nadat we waren geland, en er gélukkig niet geklapt werd, krijg je altijd de vreselijke strijd van mensen die hun weg naar buiten probeert te ellebogen. Op het vliegveld stond een shuttlebus te wachten die mij naar mijn hostel zou brengen, de rest van de bus was gevuld met een familie uit Nigeria, de gehele rit van ongeveer een uur zijn ze mij dan ook geen seconde uit het oog verloren.
Aangekomen in mijn hostel zie ik dat de kamer waar ik lig tot nu toe nog aardig leeg is, op 1 Franse en 1 andere na die weigerde te praten haha. Ik besluit naar het strand te gaan aangezien de gold coast hier bekend om staat, op basis van mijn gevoel ben ik gaan lopen Dit was dus het punt dat het mis ging..
Na een lange tijd rond te hebben gelopen had ik alleen nog maar rotstranden gezien, in plaats van even aan iemand te vragen welke kant het op is of google maps gebruiken (hoewel ik en google maps niet lekker samen gaan) bleef ik doorlopen, je bent eigenwijs of je bent het niet, toch?
Uiteindelijk heb ik het strand gevonden! En daarmee ook de veel snellere terugweg naar het hostel.. wat eigenlijk maar op 5 minuten afstand zat, oeps.
Ondertussen waren er 2 Engelse meiden aangekomen waarmee ik besloot die avond op stap te gaan, voordat we weggingen ‘friste ze zich even op’, wat er in resulteerde dat ik met 2 Geordies look-a-likes op pad ging. ‘Maar ik oordeel verder niet’. Aangezien we nog niet gegeten hadden besloten we dat maar eerst te doen, de tijd daarna is heel snel gegaan want voor dat ik het wist stond ik voor een veganistisch fastfood restaurant. Ik vroeg licht geschrokken: oh, jullie zijn allebei veganistisch? Waarna de vraag volgde of ik het oké vond om hier wat te halen, ik besloot maar mee te gaan in het idee, onder het mom van ‘je probeert nog eens wat’
Wat algemeen wel bekend is dat ik de Mac Donalds wel kan waarderen, dus het eten van een burger met nep vlees, en nep kaas deed dan ook erg zeer in mijn kleine maar tere hartje. Slecht was het trouwens niet, maar ik hou het voortaan gewoon lekker bij de vertrouwde Big mac.
Aan het eind van de avond kwam ik er achter dat de meiden tweeling waren en dat ze samen voor een half jaar aan het reizen zijn, de volgende dag vervolgen ze dan ook hun reis richting Brisbane.
Voor dat ik naar de gold coast kwam had ik mij voorgenomen een surf les te nemen, dus dinsdagochtend stond ik fris en fruitig op het strand met een surfboard. En de instructeur was natuurlijk een echte Australische surfdude, goudbruin, spierwitte tanden mét natuurlijk lange blonde krullen! Na eerst uitleg te hebben gehad konden we het water in, een natuurtalent was ik totaal niet maar het is mij wel gelukt om een paar keer te kunnen staan, dit succes was telkens wel maar voor korte duur.
Gelukkig was ik niet enige die er moeite mee had, als ik naast mij keek dan zag ik een chinees stelletje dat alvast op hun board gingen liggen voor het ‘geval dat er een keer een golf kwam’ haha.
Nadat ik na 2 uur volledig gesloopt was, want ja het is echt heel erg zwaar ben ik hierna op het strand gaan liggen. Wat niet een hele slimme beslissing was, aangezien ik al een paar brandplekken had van het surfen tot overmaat van ramp viel ik ook nog eens in slaap op het strand. Er stond een windje dus ik voelde de zon niet zo erg branden, wat heel erg gevaarlijk is. Ik werd wakker en had het idee dat het misschien slimmer was om terug te gaan gezien de vuurrode kleur van mijn benen, onderweg naar huis heb ik dan maar ook even aloë vera gel gehaald deze is dan ook mijn grootste vriend geweest de afgelopen dagen.
Door heel de gold coast hangt er een hele relaxte sfeer, veel suffers, iedereen is je ‘mate’ en voora; alles lekker rustig aan. Iedereen loopt hier op blote voeten en nu moet ik zeggen ik ben al geen fan van voeten maar dat ze echt overal zonder schoenen lopen vind ik maar niks (ook in de supermarkt :o )
De Engelse meiden waren vertrokken en hun plekken waren alweer gevuld met andere meiden, 1 Australische hippie met dreadlocks tot haar kont, waarvan ik eigenlijk wel zeker ben dat zij continu high was haha, 3 Canadese en een Schotse waren erbij gekomen. Al snel had ik plannen gemaakt om woensdag samen met de Schotse naar byron bay te reizen.
Woensdag ochtend ben ik mijn spullen aan het pakken en worden de Canadese wakker met een kater, vanonder een bed word er een pot met augurken getoverd en word doorgeven door het groepje. Iedereen pakt een augurk en neemt een paar slokken van het sap, vol verbazing zit ik ze aan te staren; hoe krijgen ze zoiets weg om 7 uur ’s ochtends. Al snel leggen ze uit dat dit hun traditie is en dat het blijkbaar ideaal werkt, dus voortaan gaat er voor mij altijd een pot augurken mee! Ook zie ik de haarmatten die de avond ervoor met veel moeite in hun haar zijn geklikt als een stel dode cavia’s in de hoek van onze kamer liggen.
Na het verlaten van het hostel besef ik mij dat 90% van de mensen die daar slapen geen idee wat ze gaan doen met hun leven. Het Franse meisje had een fiets gekocht om voor uber eats te werken, had nog geen idee of ze ging reizen of hoe en wat, en dan denk ik dan ben je helemaal hierheen gekomen om voor uber-eats te werken? Maar blijkbaar is deze manier van denken heel normaal hier, hoewel ik er niet aan zou moeten denken.
Na een dagje in Byron bay te zijn geweest spreek ik ’s avonds met Georgia af, die ik in de blue mountains had ontmoet. We gaan naar een grote hal met veel verschillende tentjes waar je eten kon halen, en een hal met live muziek en een bar. Na een gezellige avond word de wekker om 4 uur ‘ ochtends gezet, wat zwaar valt voor iemand die géén ochtend mens is, de intentie was om de zonsopgang te bekijken. Om 4 uur blijkt het erg bewolkt te zijn dus word de wekker 1,5 uur later gezet, wat ik natuurlijk ‘verschrikkelijk jammer’ vond. Die ochtend zijn we nog even in Burleigh geweest aan het strand en hebben we hierna het oppaskindje van Georgia opgehaald, waarna ik afscheid heb genomen en afgezet ben op het vliegveld.
Op het vliegveld word ik aangezien als makkelijk slachtoffer om mee te praten, naast mij ploft een oudere man neer met zijn zuurstof tank ernaast. Aangezien er een kind tegenover zit te krijsen begint die over hoe vervelend kinderen kunnen zijn als je ze niet goed opvoed, waarna hij toevoegt dat ik waarschijnlijk nog geen kinderen heb, wat een scherpte op die leeftijd haha ;). Melbourne schijnt de mooiste plek van Australië te zijn volgens meneer, al snel geef ik toe dat ik daar nog niet over kan oordelen aangezien ik er nog niet ben geweest. Meneer reageerde verrast want hij dacht ik dat ik een aussie was! Toen ik hem vertelde dat ik uit Nederland kwam werd hij helemaal enthousiast en begon die over zijn werk van vroeger te vertellen waarvoor hij naar Amsterdam moest, ondertussen twijfelde ik of ik de zuurstoftank niet een tikje hoger moest zetten. Meneer vertelt zijn gehele levensverhaal aan mij en dat duurde best een lange tijd, ik zag dat mijn vlucht aan het boarden was en probeerde ik er tussen te komen om aan te kunnen geven dat ik weg moest gaan. Na snel afscheid te hebben genomen ben ik in het vliegtuig gestapt.
Nu weer ‘thuis’ te zijn op de campus ben ik erachter dat ik iets ben vergeten in de goldcoast..
Mijn motivatie
Want jemig wat ben ik klaar met school zeg! Alleen het denken aan leren maakt mij al moe, nog maar een hele korte tijd en dan is het allemaal voorbij. Nog 3 examens te gaan komende week(en) en dan kan ik gaan genieten!
Cheers,
Maandag ochtend vroeg op de trein gestapt, richting het vliegveld want ik ga naar de gold coast! Nadat ik ingecheckt was kon ik door naar de douane, nadat alles gecontroleerd was en ik dacht rustig door te kunnen lopen werd ik tegengehouden. Voor mij staat een gigantische man met een bijzonder lange baard en snor, op zijn hoofd zat een tulband, en zijn blik was alles behalve vriendelijk. Ik word naar de zijkant gehaald en moet snel iets doorlezen over goedkeuring voor het doorzoeken van je spullen en het fouilleren, voor dat ik heel het formulier heb gelezen zeg ik: ja doe maar, je kan namelijk maar beter meewerken. Gelukkig hebben ze mijn kilo cocaïne die ik mee had niet gevonden ;) en heb ik mijn reis kunnen vervolgen.
De vlucht was ongeveer een uur en 10 minuten, wat normaal de reistijd naar school ongeveer is, toch wel gek dat vliegen hier bijna net zo normaal is als een bus nemen. Nadat we waren geland, en er gélukkig niet geklapt werd, krijg je altijd de vreselijke strijd van mensen die hun weg naar buiten probeert te ellebogen. Op het vliegveld stond een shuttlebus te wachten die mij naar mijn hostel zou brengen, de rest van de bus was gevuld met een familie uit Nigeria, de gehele rit van ongeveer een uur zijn ze mij dan ook geen seconde uit het oog verloren.
Aangekomen in mijn hostel zie ik dat de kamer waar ik lig tot nu toe nog aardig leeg is, op 1 Franse en 1 andere na die weigerde te praten haha. Ik besluit naar het strand te gaan aangezien de gold coast hier bekend om staat, op basis van mijn gevoel ben ik gaan lopen Dit was dus het punt dat het mis ging..
Na een lange tijd rond te hebben gelopen had ik alleen nog maar rotstranden gezien, in plaats van even aan iemand te vragen welke kant het op is of google maps gebruiken (hoewel ik en google maps niet lekker samen gaan) bleef ik doorlopen, je bent eigenwijs of je bent het niet, toch?
Uiteindelijk heb ik het strand gevonden! En daarmee ook de veel snellere terugweg naar het hostel.. wat eigenlijk maar op 5 minuten afstand zat, oeps.
Ondertussen waren er 2 Engelse meiden aangekomen waarmee ik besloot die avond op stap te gaan, voordat we weggingen ‘friste ze zich even op’, wat er in resulteerde dat ik met 2 Geordies look-a-likes op pad ging. ‘Maar ik oordeel verder niet’. Aangezien we nog niet gegeten hadden besloten we dat maar eerst te doen, de tijd daarna is heel snel gegaan want voor dat ik het wist stond ik voor een veganistisch fastfood restaurant. Ik vroeg licht geschrokken: oh, jullie zijn allebei veganistisch? Waarna de vraag volgde of ik het oké vond om hier wat te halen, ik besloot maar mee te gaan in het idee, onder het mom van ‘je probeert nog eens wat’
Wat algemeen wel bekend is dat ik de Mac Donalds wel kan waarderen, dus het eten van een burger met nep vlees, en nep kaas deed dan ook erg zeer in mijn kleine maar tere hartje. Slecht was het trouwens niet, maar ik hou het voortaan gewoon lekker bij de vertrouwde Big mac.
Aan het eind van de avond kwam ik er achter dat de meiden tweeling waren en dat ze samen voor een half jaar aan het reizen zijn, de volgende dag vervolgen ze dan ook hun reis richting Brisbane.
Voor dat ik naar de gold coast kwam had ik mij voorgenomen een surf les te nemen, dus dinsdagochtend stond ik fris en fruitig op het strand met een surfboard. En de instructeur was natuurlijk een echte Australische surfdude, goudbruin, spierwitte tanden mét natuurlijk lange blonde krullen! Na eerst uitleg te hebben gehad konden we het water in, een natuurtalent was ik totaal niet maar het is mij wel gelukt om een paar keer te kunnen staan, dit succes was telkens wel maar voor korte duur.
Gelukkig was ik niet enige die er moeite mee had, als ik naast mij keek dan zag ik een chinees stelletje dat alvast op hun board gingen liggen voor het ‘geval dat er een keer een golf kwam’ haha.
Nadat ik na 2 uur volledig gesloopt was, want ja het is echt heel erg zwaar ben ik hierna op het strand gaan liggen. Wat niet een hele slimme beslissing was, aangezien ik al een paar brandplekken had van het surfen tot overmaat van ramp viel ik ook nog eens in slaap op het strand. Er stond een windje dus ik voelde de zon niet zo erg branden, wat heel erg gevaarlijk is. Ik werd wakker en had het idee dat het misschien slimmer was om terug te gaan gezien de vuurrode kleur van mijn benen, onderweg naar huis heb ik dan maar ook even aloë vera gel gehaald deze is dan ook mijn grootste vriend geweest de afgelopen dagen.
Door heel de gold coast hangt er een hele relaxte sfeer, veel suffers, iedereen is je ‘mate’ en voora; alles lekker rustig aan. Iedereen loopt hier op blote voeten en nu moet ik zeggen ik ben al geen fan van voeten maar dat ze echt overal zonder schoenen lopen vind ik maar niks (ook in de supermarkt :o )
De Engelse meiden waren vertrokken en hun plekken waren alweer gevuld met andere meiden, 1 Australische hippie met dreadlocks tot haar kont, waarvan ik eigenlijk wel zeker ben dat zij continu high was haha, 3 Canadese en een Schotse waren erbij gekomen. Al snel had ik plannen gemaakt om woensdag samen met de Schotse naar byron bay te reizen.
Woensdag ochtend ben ik mijn spullen aan het pakken en worden de Canadese wakker met een kater, vanonder een bed word er een pot met augurken getoverd en word doorgeven door het groepje. Iedereen pakt een augurk en neemt een paar slokken van het sap, vol verbazing zit ik ze aan te staren; hoe krijgen ze zoiets weg om 7 uur ’s ochtends. Al snel leggen ze uit dat dit hun traditie is en dat het blijkbaar ideaal werkt, dus voortaan gaat er voor mij altijd een pot augurken mee! Ook zie ik de haarmatten die de avond ervoor met veel moeite in hun haar zijn geklikt als een stel dode cavia’s in de hoek van onze kamer liggen.
Na het verlaten van het hostel besef ik mij dat 90% van de mensen die daar slapen geen idee wat ze gaan doen met hun leven. Het Franse meisje had een fiets gekocht om voor uber eats te werken, had nog geen idee of ze ging reizen of hoe en wat, en dan denk ik dan ben je helemaal hierheen gekomen om voor uber-eats te werken? Maar blijkbaar is deze manier van denken heel normaal hier, hoewel ik er niet aan zou moeten denken.
Na een dagje in Byron bay te zijn geweest spreek ik ’s avonds met Georgia af, die ik in de blue mountains had ontmoet. We gaan naar een grote hal met veel verschillende tentjes waar je eten kon halen, en een hal met live muziek en een bar. Na een gezellige avond word de wekker om 4 uur ‘ ochtends gezet, wat zwaar valt voor iemand die géén ochtend mens is, de intentie was om de zonsopgang te bekijken. Om 4 uur blijkt het erg bewolkt te zijn dus word de wekker 1,5 uur later gezet, wat ik natuurlijk ‘verschrikkelijk jammer’ vond. Die ochtend zijn we nog even in Burleigh geweest aan het strand en hebben we hierna het oppaskindje van Georgia opgehaald, waarna ik afscheid heb genomen en afgezet ben op het vliegveld.
Op het vliegveld word ik aangezien als makkelijk slachtoffer om mee te praten, naast mij ploft een oudere man neer met zijn zuurstof tank ernaast. Aangezien er een kind tegenover zit te krijsen begint die over hoe vervelend kinderen kunnen zijn als je ze niet goed opvoed, waarna hij toevoegt dat ik waarschijnlijk nog geen kinderen heb, wat een scherpte op die leeftijd haha ;). Melbourne schijnt de mooiste plek van Australië te zijn volgens meneer, al snel geef ik toe dat ik daar nog niet over kan oordelen aangezien ik er nog niet ben geweest. Meneer reageerde verrast want hij dacht ik dat ik een aussie was! Toen ik hem vertelde dat ik uit Nederland kwam werd hij helemaal enthousiast en begon die over zijn werk van vroeger te vertellen waarvoor hij naar Amsterdam moest, ondertussen twijfelde ik of ik de zuurstoftank niet een tikje hoger moest zetten. Meneer vertelt zijn gehele levensverhaal aan mij en dat duurde best een lange tijd, ik zag dat mijn vlucht aan het boarden was en probeerde ik er tussen te komen om aan te kunnen geven dat ik weg moest gaan. Na snel afscheid te hebben genomen ben ik in het vliegtuig gestapt.
Nu weer ‘thuis’ te zijn op de campus ben ik erachter dat ik iets ben vergeten in de goldcoast..
Mijn motivatie
Want jemig wat ben ik klaar met school zeg! Alleen het denken aan leren maakt mij al moe, nog maar een hele korte tijd en dan is het allemaal voorbij. Nog 3 examens te gaan komende week(en) en dan kan ik gaan genieten!
Cheers,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley